προσεγκύπτω

Μ

εγκύπτω προς κάτι («προσεγκύπτουσα πυκνὰ ταῑς βίβλοις», Πρόδρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἐγκύπτω «σκύβω και εξετάζω με προσοχή, καταγίνομαι με ζήλο»].